Η Δημοκρατία του Αλλά

Γράφει ο Cthulhu

Όταν ήμουν παιδί και μου δίδαξαν την λέξη μου μίλησαν για ένα σύστημα διακυβέρνησης που πηγάζει από τον λαό, ασκείται από τον λαό και εξυπηρετεί τα συμφέροντα του λαού.
Με λίγα λόγια κουβεντιάζουμε για ένα τέλειο πολίτευμα που όλοι έχουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους, όλοι είναι ίσοι απέναντι στο κράτος, ο καθένας έχει την ελευθερία της έκφρασης και της γνώμης όπως έχει και την ευθύνη των πράξεων του.
Όλα αυτά είναι καλά όταν αναφέρονται σε μια κοινωνία ανθρώπων όπως ήταν στην αρχαία Αθήνα πριν δηλαδή 2500 χρόνια περίπου.
Θα προτιμούσα να μην επεκταθώ στις συνθήκες που επικρατούσαν στην αρχαία Αθήνα , ούτε στην δημοκρατία της εποχής (αυτό ίσως γίνει σε άλλο άρθρο για την δημοκρατία στην αρχαία Ελλάδα) και να περιοριστώ στην έννοια που έχει αυτή η λέξη σήμερα.
Αλήθεια πως μπορείς να μιλάς για Δήμο όταν ανήκεις στην Eυρωπαϊκή 'Eνωση;
Σε ποιον Δήμο αναφέρεσαι; Στον Ελληνικό; Τον Γερμανικό; Τον Γαλλικό; Τον Σουηδικό; Όλους μαζί; Και αν εννοείς το τελευταίο τι σε κάνει να πιστεύεις ότι όλα τα κράτη της ενωμένης Ευρώπης έχουν τις ίδιες ανάγκες, τα ίδια προβλήματα, τις ίδιες κλιματολογικές συνθήκες και την ίδια ιδιοσυγκρασία έτσι ώστε να μπορείς να τους εξισώσεις και να έχεις το δικαίωμα να τους εντάξεις σε ένα ενιαίο πλαίσιο κανόνων ίδιο για όλους;
Πως γίνεται να μιλάς για κράτος όταν απλά εκτελείς εντολές ενώ δεν βρίσκεις άλλη λύση;
Όταν έχεις επιτρόπους για το κάθε τι, όταν ψηφίζεις νομούς εις βάρος των πολιτών σου όχι γιατί το θεωρείς σωστό αλλά γιατί έτσι πρέπει, με τι μούτρα έρχεσαι και μου μιλάς για κράτος;
Να το δούμε και λίγο πιο κυνικά το θέμα…
Υπάρχει κανένας σε αυτή την χώρα που δεν έχει ακούσει τίποτα για ρουσφέτια, για ελληνοποιημένους λαθρομετανάστες, για ψηφοδέλτια με χαρτονομίσματα, για στρατιές δημοσίων υπαλλήλων η ακόμα και για δάνεια που εγκρίθηκαν μετά από διαπραγματεύσεις με ψήφους;
Μήπως στα αλήθεια σκέπτεστε ότι αυτό είχαν στο μυαλό τους οι πρόγονοι μας όταν έλεγαν Δημοκρατία;
Τελικά αρχίζω να πιστεύω ότι ο ¨Δήμος¨ είναι πιο προβληματικός από το κράτος στην κοινωνία του σήμερα. Ένας Δήμος που δεν ενδιαφέρεται για τίποτα πέρα από το εγώ του , που ο μικρόκοσμος του τελειώνει εκεί που κλείνει η πόρτα του και που τα μόνα του ιδανικά είναι το εύκολο κέρδος και η καλοπέραση έχει το ¨κράτος¨ που του αξίζει.
Θα με ρωτήσει τώρα κάποιος γιατί στον τίτλο έχω γράψει ¨Δημοκρατία του Αλλά¨
Μα είναι πολύ απλό…
Γιατί η σημερινή δημοκρατία ανέχεται τους πάντες αλλά όχι τους εχθρούς της , σου δίνει το δικαίωμα να εκφράζεσαι αλλά μην το παρακάνεις γιατί μπορεί να βρεθείς και σε κανένα κελί, έχεις το δικαίωμα να συναθροίζεσαι αλλά με κλειστά τα μέτρο και τους δρόμους και φυσικά εξαρτάται από το τι θα λες, έχεις το δικαίωμα του εκλέγειν και εκλέγεσθαι αλλά αν δεν μας κάνεις φτιάχνουμε μια κατηγορία σε βάζουμε στην φυλακή και ψάχνουμε την φόρμουλα να σε βγάλουμε εκτός νομού και τέλος οι βουλευτές σου έχουν κάθε δικαίωμα να βούλονται αλλά αν πουν καμιά μαλάκια αντικαθίστανται με νέους που βούλονται καλύτερα...
Για να μην τα πολυλογώ η λίστα με τα αλλά δεν έχει τέλος, το θέμα τώρα είσαι εσύ ο μέσος δημοκράτης.
Πόσο καιρό θα τρως fast food δημοκρατία;
Τι αισθήματα σου προκαλεί αυτός ο ευτελισμός του πολιτεύματος και πόσο ακόμα θα ανέχεσαι να σε κοροϊδεύουν;